#allevogelsweg
Omdat in de ogen van veel vogels hun demonstratie op het Malieveld ( https://www.jaapkranenborg.nl/vogelcolumns/vogels-pikken-het-niet-meer ) niets heeft opgeleverd, wordt in vogelkringen een boycot van Nederland overwogen. Op Twitter is #allevogelsweg trending.
In een parkje sprak ik erover met een paar zangvogels.
“Ik wist niet dat jullie ook twitterden,” zei ik.
“Haha, wij hebben het twitteren zelfs uitgevonden!” kwetterde een koolmees. Op ernstige toon vervolgde hij “Veel mensen ontdekten tijdens het stille lockdown-voorjaar hoe gezellig en hartverwarmend vogelgezang klinkt. Maar intussen lieten ze hun katten buiten lopen! Dat zingen deden wij natuurlijk niet zomaar, dat hoort bij onze manier van voortplanten. Maar uiteindelijk deden we het voor de kat z’n k(aken). Want al mijn jongen zijn gepakt door verveelde huiskatten die hun jachtinstinct botvierden op vogeltjes die het vliegen nog moesten leren...”
“Niet alleen katten hebben een jachtinstinct, hoor!” snaterde een wilde eend. “Jagers knallen ons gewoon neer, ook al zijn er steeds minder van ons.
“#allevogelsweg!” jubelde een merel. “Boycot Nederland! Laat de mensen maar eens voelen hoe leeg en stil een land zonder vogels is!”
“#allevogelsweg! Dikke pech!” kraste een halsbandparkiet.
“Jouw gezang zullen ze niet missen,” schamperde de merel. Een groepje pimpelmezen in het struikgewas gniffelde besmuikt.
Bij een plasje naast een autoweg vertrouwde een kemphaan me toe dat zijn soortgenoten Nederland allang boycotten. “Op die steriele biljardlakens die ze hier grasland noemen, kun je geen jongen grootbrengen. Pesticiden, nauwelijks voedsel, levensgevaarlijke maaimachines. Wij proberen het nu maar in Oost-Europa.”
“Het kan nóg erger, hoor” wierp een wulp tegen. “In Frankrijk en Spanje schieten ze op ons! Maar die landbouw hier, ja, dat is wel een dingetje …”
“Een dingetje!? Die is dodelijk!” piepte een tureluur. “En nog steeds geen serieuze maatregelen tegen de stikstofdepositie! Leve #allevogelsweg!”
De kemphaan zuchtte. “Tijdens sombere buien denk ik wel eens dat het verdwijnen van alle vogels hooguit een paar sentimentele figuren met verrekijkers raakt…”
Een veertigtal grauwe ganzen iets verderop verkeerde in een heel andere stemming.
“#allevogelsweg? Mocht je willen, zeg!” gakten ze uitgelaten. “Dat gezeur van die weidevogels is om tureluurs van te worden! Ook wij stonden jaren op de rode lijst en zie ons nu eens! Met dat overheerlijke overbemeste raaigras is Nederland een luilekkerland geworden!”
“Meer mest! Meer stikstof!” joelden een paar jonge gansjes.
“En de boeren? Zijn die blij met jullie?” vroeg ik.
“Neuh, maar boze boeren zullen er altijd zijn. En maak je geen zorgen over een stil voorjaar zonder zangvogelherrie en weidevogelgejengel, hoor. Wij gaan niet weg! Wíj blijven!”
“En jullie denken al die gevarieerde voorjaarsklanken, al dat fraaie gezang zomaar te kunnen vervangen?”
Hun antwoord was een oorverdovend gegak.
https://www.ivn.nl/afdeling/de-ronde-venen-uithoorn/column-week-47-alle-vogels-weg